एक नगमा उनके नाम

पाऊस ,शब्द आणि मी

पावसाळ्यात सहज खिडकीत बसलो होतो , ती वेळ , तो प्रसंग काहीतरी सांगत होता लिहिण्यास आणि जेव्हा ते 

लिहिले तेव्हा ते असे ,

खिडकीतून पाहताना..

थंड वारा , रिमझीम पाउस, तो अदृश्य चंद्र.

मध्येच चमकणारी वीज , डोळ्यांसमोर ती .. तिची आठवण.

अलगद हातात ते थेंब ..तिचाच हात

सुगंध ओल्या मातीचा , स्पर्श तिचा  

पाउस थांबलेला , सगळीकडे शांत

मन आजूनही भरकटलेल .पसरलेलं

आस तिच्या येण्याची ..

ओंघळणारे थेंब....अश्रू